گذشت تک تک روزها را حس میکنم، هیچ وقت تا حالا تا اين حد گذر زمان را حس نمی کردم...
زمان بعد عجیبیه... بعضی ها را پخته میکنه، بعضی ها را افسرده و بعضی ها هم خیلی دیر متوجه میشن که از دست دادنش!
بعضی مسائل احتیاج به زمان داره تا حل بشه...
ولی بعضی زخم ها را زمان هم خوب نمیکنه، شاید خود زخم خوب بشه اما جاش همیشه میمونه...
می گن زلزله شیلی طول یک شبانهروز زمین را به میزان 26/1 میلیثانیه کوتاه کرده ؟؟!!!
همه میگن امسال خیلی زود گذشت (البته هر سال همین را میگن) ولی برای بقیه اش من اصلا عجله ای ندارم...
حتی برای رسیدن عید هم عجله ای ندارم، با اینکه امسال جزو بدترین سالهایی بود که یادمه، ولی خودش میگذره چه عجله ایه!
احتیاج به یک مسافرت دارم، تنها...
باید یک جوری بار سنگین سالی که داره تمام میشه را خالی کنم، ولی هنوز راهش را پیدا نکردم...
۲ نظر:
این حس اپیدمی بود تو سال 88
امیدوارم 89 شاهد یک سری تغییرات خوبی باشیم
ارسال یک نظر