Jane Graverol-L'Esprit Saint,1965
سر همت سوار تاکسی هفت تیر شدم، در انتظار پر شدن تاکسی و راه افتادن و چون نفر اول بودم و تاکسی خالی، بنابراین برای تماشای مردم وقت کافی داشتم:
آزادی 3 نفر، آزادی... تا آزادی ما حالا حالا ها کار داریم...
جنت آباد 2 نفر ... این خانم را قبلا هم زیاد دیده بودم و همیشه توی دلم بهش آفرین میگفتم روزهای اولی که دیده بودم قاطی بقیه رانندگان مرد ایستاده، همیشه از رفتاری که بقیه باهاش داشتن عصبانی می شدم ولی بالاخره اونم راه خودش و طریقه برخورد با بقیه آقایان راننده را پیدا کرده بود، همون موقع با صدای اعتراض چند نفر از آقایان بنا بر اینکه داره میگه دیگه واست...نظرم به یک آقای حدودا 50 ساله جلب شد از روی پل به طرف تاکسی های اینطرف می آمد و شروع کرد به خانم راننده گفتن که چطوری حاج مصطفی، خانم بچه ها خوبن؟!!!
کی می خواد این طرز فکر درست بشه؟ فکر کنم خیلی کار داریم... کی گفته رانندگی کار مرده؟ کی تعیین میکنه این تفاوتهای قراردادی را؟
همیشه آن زن و خیلی از زنان ایرانی را به خاطر شجاعت و پشتکارشان تحسین میکنم.
روز جهانی زن مبارک
امیدوارم تاکسی آزادی هم زود به مقصدش برسه...
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر